Saturday, July 27, 2019

අත්තාණි ටැම් ලිපියේ සමාජීය හෙළිදරව්ව



ඉතිහාසය තුළින් ලද අත්දැකීම් තුළින් වර්ථමානය ගොඩනගාගෙන අනාගතය සැලසුම් කළ යුතුය. මෙවැනි කියමන් තුළින් ගම්‍යමාන  වනුයේ මානව සමාඡය තුල අතීතයක් නොමැති තැන වර්ථමානයක් හා අනාගතයක් නොමැති බවයි. ඉතා සමෘධිමත් හා පෞරාණික අතීතයකට හිමිකම් කියනු ලබන අප හට අතීතය පිළිබද තොරතුරු ගවේෂණයේදී ඉතාමත් වැදගත් හා විශ්වාස වන්ත මුලාශ්‍රයක් ලෙස ගල් වල සටහන් කරන ලද ලිපි හෙවත් සෙල් ලිපි දැක් විය හැකිය. අතීත රඡ දරුවන් විසින් කළ  කී දෑ සදහන් කර ඇති මෙම සෙල් ලිපි එක් එක් කාල වකවානුන් අනුව විවිධ නාමයන්ගෙන් හදූන්වනු ලබයි. මේ අනුව අත්තාණි ලිපි ලෙස හදූන්වනුයේ ක්‍රිස්තු වර්ෂ අට වන හා දහ වන ශත වර්ෂ අතර දී ශ්‍රී ලංකාවේ ලිය වුණු ටැම් ලිපි වේ. 

මෙම ටැම් ලිපි විශේෂයට අත්තාණී ලෙස හදූන්වනුයේ සභා ශාලාව හෝ රාඡ සභාවෙන් කළ සම්මුතිය යන අදහස සහිතව එකල රඡවරු විහාර හා ආරාම වලට අභය භූමි වශයෙන් පිදූ ඉඩ කඩම් පිළිබද විස්තර ඇතුළත් කොට තනන ලද ලිපි විශේෂයක් හේතුවෙනි. මෙම අත්තාණි ටැම්ලිපි වල ඒ ඒ පුද්ගලයින්ට ආයතන වලට හෝ ගම් වලට දූන් වරප්‍රසාද පිළිබද විස්තර සදහන් වන බැවින් අත්තාණි කණු පෙරහැර ලෙසද හදූන්වන බව අභය ආරියසිංහ මහතා පවසයි. රඡූ විසින් සිදූ කරනු ලබන නියෝග හා සම්මුති පොදූ ඡනයාගේ දැනගැනීම සදහා ගල් ටැම් වල කොටවා රාඡ දූතයන් විසින් නියමිත ස්ථානයන්හි පිහිටු වීම මගින් මෙම අත්තාණි කණු ආරම්භය සිදූ වී ඇති බව සදහන් වේ. මෙසේ අත්තාණී  කණු පිහිටුවා අභය භූමි වශයෙන් පිදූ ඉඩ කඩම් වලට ඇතැම් රාඡ පුරුෂයන්ට රාඡකාරී සදහා පවා ඇතුල් වීම තහනම්ව පැවැති බව සදහන් වේ. එසේම ආණ්ඩුව විසින් ලබා ගන්නා අය බදූවලින්ද මෙම පෙදෙස නිදහස් කර ඇත. 

සීයාගේ නම මුණුබුරා විසින් භාවිතා කිරීම පෙර සිටම පැවතගෙන එනු ලබන්නකි. ඒ පිළිබද මෙම ටැම් ලිපි තුළින් මනා ලෙස පසක් වනු ඇත. අත්තාණි සෙල් ලිපි අනුව මෙම කාල වකවානුවේ රඡ වරුන් හැදින්වෙන්නේ අබා සලමෙවන් මපුර්මුකා නැතහොත් සිරිසග්බෝ  මපුර්මුකා යන අභිෂේක නාම ද්වය මාරුවෙන් මාරුවට භාවිතා කරමිනි. එයට සාක්ෂි ලෙස, 
         
 සිරිලක්දිවුහි පිහිටි සිරිපිඩ් යස ඉසිරි
රුහුණු දනව් මල මඩුලු තමහට් පිරිබො
කළ උදෑ අභා සලමෙවන් මහරද්හු
සොහොවුර් කසුබ් සිරිසග්බො මපුර්මුකා
පළමු වන්නෙහි වෙසගපුර දසපත් දවස්
වදාළෙයින්....................
                                                                     
                                                                               තිඹිරු වැව ලිපිය
                                                         ( ටිලීෂියා මොනිකා ආර්. කේ. 2004 ,  පිටු  අ‍ං. 35)
                                         
මෙමගින් දැහැමි රාඡ්‍ය පාලකයින් පසුව සෞභාග්‍යයින් පිරි ආර්ථිකයක් පවත්වාගෙන යාමට රඡු දැරූ ප්‍රයත්නය පිළිබද හෙළිදරව් කරයි. එසේම මහායාන බෝධිසත්ව සංකල්පෙය ආභාෂය පිළිබදවද එකළ රඡු කෙතරම් ධාර්මිකද බුදූ දහම ව්‍යාප්තිය කෙසේද යන්න පිළිබදවත් මෙම අත්තාණි  සෙල් ලිපි මගින් කරුණු අනාවරණය වනු ඇත. මෙම අත්තාණි කණු වලින් හෙලි වන තවත් අතීත රාඡ්‍ය පාලනයේ අවස්ථාවක් ලෙස රාඡත්වයට පත්වන රඡ කවරෙකු වුවද කළ යුතු කාර්යය වූයේ ත්‍රී සඑක් සේසත් කර ඒකීය රාඡ්‍යක් ගෙනයාමයි. 

රුහුණු දනව් මල මඩුලූ එකැ අන්නැකොට්
 තම හට් සිරිභොග කළත්‍ව”

    මොරගොඩ ටැම් ලිපිය
    ( ටිලීෂියා මොනිකා ආර්. කේ. 2004.  පිටු  අං.38)


                         මෙම විරුද නිරතුරුවම අත්තාණි පරිහාර කණු වල සදහන් වේග අත්තාණි පරිහාර කණු පිහිට වූ අවධියේ මනා ලෙස සංවිධානය පරිපාලන ක්‍රමයක් පැවති බවට සාධක ලැබේග නායකයා රඡු වූ අතර ඔහුගේ අණ පරිදි ක්‍රියා කරන හමුදා නායකයා  සේනාපති වියග  මෙයික්කාප්පර් හෙවත් අංගාරක්ෂක හමුදාවද  පාබලක් යනුවෙන්ද හදූන්වන පාබල සේනාවද  දූනුවා බලතුත් යනුවෙන්  ධනුර්ධර හමුදාවද අයත් වූ බව කිව හැකියග මෙලෙස අත්තාණි ටැම් ලිපි මගින් අට වන හා දස වන සිය වස් වල මනා ලෙස සංවිධානය වූ රාඡ්‍ය පාලනයක් පැවති බව පසක් වනු ඇතග 
                                       අත්තාණි ටැම් ලිපි මගින් රාඡ්‍ය පාලනය පිළිබද පමණක් නොව එකළ ආර්ථිකයල සමාඡ තත්වය පිළිබදවද තොරතුරු අනාවරණය වේග මෙම යුගයෙහි කෘෂි ආර්ථික රටාවක් පැවැති ඇති අතර මහා පරිමාණ වැව් තැනීම මෙ අවධියේ රඡූන්ගේ වගකීම වේග ඒ පිළිබද අතුරුපොලයාගම ලිපියේ මෙලෙස සදහන් වේ.

                        දොළොස් මහා වැ තැන් වැරියන්  නොගන්නා
                කොට් ඉසා ගැල් ගොන් මි මුන් නොගන්නා කොට් ඉසා”
                                                                                                                                                                                    අතුරුපොලයාගම ලිපිය
                                                          ( ටිලීෂියා මොනිකා ආර්. කේ.  2004.  පිටු  අං.40)

අත්තාණි පරිහාර ලැබූ සෑම ගමකම වැදගත් වී ඇත්තේ ගැල්ගොන්, මී මුන් ගෙරින් වේ. එසේම අඹ, දඹ,ඡම්බු, තල්, පොල්, මී යනාදි වගාවන් ලෙස පවත්වාගෙන ඇති බවත් හේන් ගොවිතැන ධාන්‍යල කුළු බඩු වර්ග එළවළු මුං ආදී දෑ වගා කළ බවට එම ප්‍රදේශ පරිහාර ඉඩම් කොටස් ලෙසද අත්තාණි කණු වල සදහන් වේ. මෙම ඓතිහාසික තොරතුරු වලට අමතරව ප්‍රධාන ලෙසම බෞද්ධාගමික සංකල්පය මුලික කරගත් සමාඡ සංවිධානය තුල ආරාම සදහා ඉඩම් වෙන් කිරීම ආදියද ඉර, සද, බලූ, කපුටු ආදී කැටයම් සහිත ටැම් ලිපිද දැක ගැනීමට හැකි වේ. පිං පව් පිලිබදව ආදී තොරතුරු එමගින් කියා පායි.
ක්‍රිස්තු වර්ෂ අට සහ දහ වන සිය වස් වලට අයත් යැයි සැලකෙන මෙම අත්තාණී ටැම් ලිපි රාශියක් සොයාගෙන ඇත. ඉන් කිහිපයක් නම්,

  • තඹිරු වැව ලිපිය
  • බිලිබැව ටැම් ලිපිය
  • ගිරිතලා ටැම් ලිපිය
  • ඇට වීරගොල්ලෑව ටැම් ලිපිය
  • පඩුවස්නුවර ටැම් ලිපි
  • නෑගම ටැඹ
  • ඇල්ලෙවැව ටැම් ලිපිය
  • මිහිදූ පොළොන්නරු ටැඹ
  • මොර ගොඉ ටැම් ලිපිය
  • අතුරුපොළයාගම ලිපිය
  • ගොන්නෑව දේවාල ටැඹ
  • වැල්මිල්ල ටැඹ



මේ ආදී ලෙස අත්තාණි ටැම් ලිපි විශාල ප්‍රමාණයක් සොයාගෙන ඇත. මෙම ලිපි මගින් ක්‍රිස්තු වර්ෂ අට සහ දස වන සිය වස් තුල ලංකාවේ රාඡ්‍ය දේශපාලනල ආර්ථික , ආගමික, කෘෂිකාර්මික හා සාමාඡීය වශයෙන් ඓතිහාසිකව පැවැති ආකාරය පිළිබදව පෞරාණීක තොරතුරු රාශියක් ලබා දෙයි. 
එසේම ශ්‍රී ලංකාවේ අත්තාණි ටැම් වල දක්නට ලැබෙන කැටයම් කළ මිට සහිත මණ්ඩලාකාර වස්තුව මගින් වාච්‍ය සන්නිවේදනය අභිබවා යමින් ප්‍රබල ලෙස මෙම සංකේත මගින් සන්නිවේදන කාර්ය ඉටු කිරීමේ ඇති අවශ්‍යතාවය ඉපැරණි ශිලා ලේඛකයෝ පවා විශ්වාස කර ඇත. මෙයින් පසක් වනුයේ සන්නිවේදනය පිළිබද එක් පුද්ගලයෙකු තවත් අයෙකුට යමක් ප්‍රකාශණයේදි වඩා ත්‍රීව්‍රර වු මාධ්‍යක් භාවිතය සදහා අතීතය තුළද කටයුතු කර ඇති බවයි. එම කාල වකවානුව වන විට සන්නිවේදනය කෙතරම් වැදගත් වන්නේද යන්න පිළිබදවද අවධානය යොමු කර ඇති බව මෙම කැටයම් නිර්මාණ තුලින් නිගමනය කළ හැකිය. මෙම කාල වකවානුවට අයත් අත්තාණි ටැම් කණු මත රඡුගේ නිල ලාංඡනය ලෙස හංස කැටයම් දැක ගත හැකි වේ. ඉන්දීය ආභාෂය ඔස්සේම ශ්‍රී ලංකාවට පැමිණි සෙල් ලිපි කෙටිමේ කලාව ඉන්දියානු ආභාෂය ඔස්සේම මේ කාල වකවානුව තුළද පැවති බවට මෙම කැටයම් සාක්ෂි දරයි. 
මෙලෙස අපගේ පෞඩ ඉතිහාසයේ යට ගියාව ඡාතියේ අන්දරය හෙළයේ අභිමානය කියා පෑම සදහා පොත් පත් ලේඛණ ගත තොරතුරු වලට වඩා ශිලා ලේඛණ ගතව පවතින සෙල්ලිපි හා ටැම් කණු මගින් හෙළිදරව් වන තොරතුරු මත පවතින ගම්‍යතාවයේ සත්‍යතාවය ඉතා ඉහල මට්ටමක පවති. මේ අතර පවතින අත්තාණි පරිසාර කණු වලින් ක්‍රිස්තු වර්ෂ අට හා දහ වන සියවස්හි පැවැති සමාඡ භූමිකාව පිළිබද හෙළිකර ගැනීම සදහා ලබා දෙන ආලෝකය අති විශාලය.  

No comments:

Post a Comment